شكى نيست كه حس و حال عشاق تازه كار را نداريم ولى خوب از فيلم "در دنياى تو ساعت چند است "لذت برديم ، فيلم ملويى بود و زيباترين ديالوگش واسه من اين بود ، كه فرهاد در برابر درخواست نوشتن فلان جمله گفت : 

قلب من در قفس است.

وقتى با سه تا سيگار ناشتايى باز هم روز آدم شروع نميشه ...

نوشته بودم براى خودم كه شعر يادم نرود، آواز باد و باران را فراموش نكنم ، به لرزش دست و دلم پشت نكنم ، يادم بماند كه ...

خوشا فراموش كاران امّا 

مگر بهار که سر شد، کنار سنگ مزارم، دلی دوباره بکارید

به همسر نگرانم، به نقل قول بگویید، چه دوست داشتنی بود

( فرازهايى از شعر وصيت سروده حسين صفا) 

م م بزرگ كمرنگ

و 

سال بدون زيارتش ...